MCITP - جلسه دوم

جلسه دوم

تقسیم بندی سیستم عامل ها

 

مایکروسافت موقعی که ویندوز xp و 2003 آخرین سیستم عامل هایش بود. به این دو یعنی xp و 2003 می گفت High Level و به 98 و NT می گفت Down Level.

اما حالا دسته بندی دیگری رو پیش گرفته است. به xp و 2003 میگوید Lagacy و به ویندوز های 7 و ویستا و 2008 می گوید Next Generation یا به اختصار NG.

خب ما سخت افزارهای مورد نیاز برای نصب سیستم عامل رو باهم بررسی کردیم که عبارت بودند از CPU و RAM و HARD و VGA. حالا می خواهیم Mainboard را بررسی کینم.

ویژگی هایی که Mainboard برای نصب کلاینت باید پشتیبانی کند:

1. Plug & Play:

که به اختصار به آن (PnP) هم میگویند. Mainboard هایی که به محض اتصال Device به آن ، آن را شناسایی می کنند این ویژگی را دارا می باشند.تفریبا همه مادربرد ها این ویژگی را دارا میباشند. مثلا اگر دقت کرده باشید به محض اتصال فلش به سیستم ، شناسایی می شود و صفحه اتوران آن بالا می آید.

MCITP - جلسه اول

بدون مقدمه میریم سر اصل مطلب...

MCITP

MCITP مخفف عبارت Microsoft Certified Information Technology Proffessional هست. این دوره نسخه به روز شده دوره MCSE هست که اونم مخفف Microsoft Certified System Engineer هست.

دوره MCITP شامل دوره های زیر هست:

1.windows 7(client)

2.server 2008 (server)

3.Infra 2008

4.Application Infra

5.Active Directory

از کورس اول یعنی Windows 7 -client شروع می کنیم.

دقت داشته باشید که چون کلاینت هایی که در ایران مورد استفاده قرار میگیرد هنوز Windows xp هست ، از ویندوز ایکس پی هم بسیار سخن به میان می آید.

آموزش CCNA - جلسه بیست و هفتم

همانطور که می دانید NAT مخفف Network Address Translation هست .

اما یک توضیح کلی اینکه ما با IP های Invalid یا IP هایی که داخل شبکه از آن استفاده می کنیم، نمی توانیم بر روی اینترنت برویم و برای رفتن بر روی اینترنت مجبور به ترجمه این IP و یا تبدیل آن به یک IP پابلیک یا Valid هستیم.

کاربرد دیگر NAT این هست که ساختار IP Addressing داخلی شبکه را از دیدکاربران بیرونی دور نگه می دارد.

همانطور که می دانید NAT به دو شکل Static و Dynamic قابل اجراست.

 

پیاده سازی NAT استاتیک بر روی یک روتر

در NAT استاتیک بر روی روتر به ازاء هر IP داخلی شبکه یا Invalid یک IP پابلیک اختصاص می دهیم و به عبارت دقیق تر این IP ولید برای IP های داخل شبکه رزرو شده است و چه آن سیستم خاموش باشد چه نباشد ، این IP به شخص دیگری اختصاص پیدا نمی کند. به اختصار به این روش One to One Mapping می گویند.

آموزش CCNA - جلسه بیست و ششم

خب... تا اینجای کار با روتینگ پروتکل ها آشنا شدیم. فقط روتینگ پروتکل EIGRP موند که من مفصل درCCNP توضیح خواهم داد . حال نوبت به کنترل ترافیک شبکه و تعیین مجوز های دسترسی برای ترافیک هاست. مثلا آیا شبکه 10.10.10.2 اجازه دارد برای ما ترافیک بفرستد یا خیر؟  با من همراه شوید...

Access-List

ما در Access List ها یاد میگیریم چطور ترافیک شبکه را مدیریت کنیم و اعمال فیلترینگ داشته باشیم... ما میتونیم با استفاده از Access List برای یک روتر تعریف کنیم چه ترافیک هایی اجازه ورود به روتر و چه ترافیک هایی اجازه خروج از روتر را دارند.

Access-List ها به دو صورت قابل پیاده سازی هستند:

الف : Standard Access-List

ب: Extended Access-List

ابتدا ما در مورد Standard Access List صحبت می کنیم.

Standard Access-List

خصوصیات Access List های استاندارد:

- این نوع Access-List این اجازه را به ما می دهد که در لایه سه (لایه نتورک) برحسب Logical Address ها (همون آدرس IP) اعمال فیلترینگ داشته باشیم.

- برای متمایز کردن Access-List های استاندارد از همدیگر از یک رینج عدد استفاده می کنیم. رینج عددی که برای این Access-List ها در نظر گرفته شده از 1 تا 99 هست.

آموزش CCNA - جلسه بیست و پنجم

این جلسه به صورت عملی روتینگ پروتکل OSPF رو کار می کنیم.

در دوره CCNA به صورت خیلی مختصر به این روتینگ پروتکل پرداخته می شود و به صورت تکمیلی و کامل در دوره CCNP این روتینگ پروتکل کاربردی شرح داده می شود. شاید بتوان دوره CCNP را شرح دو روتینگ پروتکل EIGRP و OSPF دانست.

قبل از شروع کار یک نکته رو خدمتتون عرض کنم.

نحوه تعریف روتینگ پروتکل OSPF

تعریف این روتینگ پروتکل مثل تعریف باقی روتینگ پروتکل ها با دستور Router شروع می شود.قطعا می دونید که باید در محیط Config terminal اقدام به تعریف نمایید.

Router(Confige)# Router OSPF 1

دو نکته :

اول اینکه عدد 1 که بعد از OSPF استفاده شده است. مثل IGRP یا EIGRP ، که شرح داده شد، AS Number نیست و در اینجا Process ID نام دارد. برعکس AS number در پراسس ID  لزومی ندارد که در دو روتر یکسان باشد تا دو روتر با هم همسایه شوند و برای یکدیگر آپدیت بفرستند.  بعبارت ساده تر یکسان نبودنش در دو روتر اختلالی در روند همسایگی ایجاد نمی کند. 

کلا پراسس ID برای این است که ما بتوانیم چند تا پروسه OSPF داخل یک روتر اجرا کنیم و بین پردازش OSPFهای مختلف در داخل یک روتر اختلاف بگذاریم . 

آموزش CCNA - جلسه بیست و چهار

خب بی مقدمه می ریم سر اصل مطلب...

انواع بسته هایی که در OSPF ، روتر ها به سمت یکدیگر ارسال می کنند، شامل 5 نوع می باشد.

این 5 نوع یا Type عبارتند از:

Type 1: Hello

روترهایی که روتینگ پروتکل OSPF را اجرا می کنند بر طبق زمانبندی مشخصی که معمولا هر 10 ثانیه یکبار هست به سمت یکدیگر پیغام های Hello را ارسال می کنند. یعنی هر 10 ثانیه یکبار به یکدیگر می گویند سلام. تا هر دو متوجه شوند که همسایه شان هست و کابل ارتباطی سالم هست.

آموزش CCNA - جلسه بیست و سوم

روتینگ پروتکل های خانواده Distance Vector ها را با هم بررسی کردیم که عبارت بودند از RIP و IGRP. حال نوبتی هم باشد نوبت به خانواده Link State ها می رسد. ما فقط یکی از روتینگ پروتکل های این خانواده را با هم بررسی می کنیم که عبارت است از OSPF.

روتینگ پروتکل  Open Shortest Path First - OSPF

الگوریتمی که OPSF از آن استفاده می کند SPF هست که به آن Dijkstra هم می گویند. در OSPF هر روتر یک دیدکلی از شبکه دارد و بر مبنای اون دید کلی کوتاه ترین مسیر را انتخاب می کند و آپدیت هایش را به سمت روترهای دیگر روانه می کند.
برخلاف Distance Vector ها که به صورت روتین و ریتمیک مثلا هر سی ثانیه یکبار کل جدول مسیریابی شان را برای روتر های همسایه Advertise می کردند در Link state ها به محض بروز تغییر ، فقط تغییرات در شبکه ارسال می شود.جلوتر بیشتر به این مباحث می پردازیم..

آموزش CCNA - جلسه بیست و دوم

DNS - Domain Name Service
دی ان اس، سرویس نام دامنه هست که  وظیفه اش تبدیل هاست به IP و IP به هاست هست.

حال ربط این بحث به مبحث روتر ها و کانفیگشون چیست؟ عرض می کنم خدمتتون.

اجازه بدید قبل از اینکه به مبحث DNS و نحوه پیاده سازی آن بر روی روتر بپردازیم ، مقوله telnet رو توضیح دهم.

 Telnet
ما می توانیم برای کانفیگ روترهای همسایه ، به جای اینکه بریم و مستقیما با کابل کنسول، اونها رو کانفیگ کنیم ، به اونها تلنت بزنیم و خیلی راحت روتر همسایه رو کانفیگ کنیم. ممکن هست اصلا روتر کیلومترها با ما فاصله داشته باشد و در این صورت چاره ای جز تلنت نداریم.

اما چگونه می توانیم این کار را انجام دهیم؟

 

همانطور که در شکل می بینید ما دو روتر داریم که از طریق پورت سریال به هم وصل هستند و به اینترفیس سریال هر دو روتر هم آی پی داده ایم.

اگر بخواهیم به اینترفیس سریال روتر مقابل، تلنت کنیم باید دو گام زیر را انجام دهیم:

آموزش CCNA - جلسه بیست و یکم

DHCP - Dynamic Hosting Configuration Protocol

همانطور که میدونید کامپیوترها برای برقرای ارتباط با یکدیگر در شبکه باید آدرس داشته باشند. که دونوع آدرس داشتیم.

1.Physical Address

2. Logical Address

بحث ما بر سر Logical Address هست. که IP دادن به کلاینت هایکی از Logical Addres ها درشبکه است. ما به دو صورت می توانیم کلاینت ها را در شبکه آدرس دهی کنیم.

1. Static

2. Dynamic

روش استاتیک که مشخص است. ما به صورت دستی داخل هر کلاینت آی پی تعریف می کردیم. در روش Dynamic ما به صورت اتوماتیک به کلاینت ها آی پی اختصاص میدهیم. که جهت این کار از DHCP-Server استفاده می کنیم.

ِDHCP server وظیفه آدرس دهی اتوماتیک کامپیوتر های موجود بر شبکه را برعهده دارد. برای اینکه DHCP server بتواند به کامپیوتر های شبکه به صورت اتوماتیک آی پی بدهد باید یکسری آی پی برای آن تعریف بکنیم که در اصطلاح به آن Pool می گویند.

آموزش CCNA - جلسه بیستم

در این جلسه به بررسی پروتکل CDP که Proprietary یا اختصاصی خود شرکت سیسکو هست می پردازیم.
CDP - Cisico Discovery Protocol

همانطور که گفتم این پروتکل اختصاصی Device های سیسکواست که اطلاعات مربوط به دستگاه هایی که به طور مستقیم به Device مورد نظر ما وصل است را ، نشان میدهد.
دریک کلام:

It is a Cisco Proprietary Protocol that discovers and shows information about directly connected Cisco devices

این پروتکل به پروتکل فضول نیز معروف هست.که دوتا ورژن داردکه ورژن یک آن از IOS 10.3 تا IOS 12.0(3)T و ورژن دو آن یعنی CDP v2 روی IOS 12.0(3)T به بعد اجرا شد. به صورت پیش فرض بر روی IOS فعال هست و آپدیت می فرستد.