خب... تا اینجای کار با روتینگ پروتکل ها آشنا شدیم. فقط روتینگ پروتکل EIGRP موند که من مفصل درCCNP توضیح خواهم داد . حال نوبت به کنترل ترافیک شبکه و تعیین مجوز های دسترسی برای ترافیک هاست. مثلا آیا شبکه 10.10.10.2 اجازه دارد برای ما ترافیک بفرستد یا خیر؟ با من همراه شوید...
Access-List
ما در Access List ها یاد میگیریم چطور ترافیک شبکه را مدیریت کنیم و اعمال فیلترینگ داشته باشیم... ما میتونیم با استفاده از Access List برای یک روتر تعریف کنیم چه ترافیک هایی اجازه ورود به روتر و چه ترافیک هایی اجازه خروج از روتر را دارند.
Access-List ها به دو صورت قابل پیاده سازی هستند:
الف : Standard Access-List
ب: Extended Access-List
ابتدا ما در مورد Standard Access List صحبت می کنیم.
Standard Access-List
خصوصیات Access List های استاندارد:
- این نوع Access-List این اجازه را به ما می دهد که در لایه سه (لایه نتورک) برحسب Logical Address ها (همون آدرس IP) اعمال فیلترینگ داشته باشیم.
- برای متمایز کردن Access-List های استاندارد از همدیگر از یک رینج عدد استفاده می کنیم. رینج عددی که برای این Access-List ها در نظر گرفته شده از 1 تا 99 هست.
