کار اولیه یک روتر ، فوروارد کردن بسته ها به سمت مقصدهایشان هست.اما چگونه این کار را انجام دهد؟ چگونه بفهمد که مقصد ها کجا هستند و راه دسترسی به آنها چیست؟ چگونه بهترین راه ارسال هر بسته را به سمت مقصد دلخواه را پیدا کند؟

هر روتر توسط Routing Table که در داخل رم آن ذخیره می شود مقاصد را پیدا کرده و بسته ها را به سمت مقاصدشان می فرستد.

برای نمایش روتینگ تیبل از دستور زیر استفاده می کنیم.

Router#show ip route

این دستور را خوب به خاطر بسپارید.. حالا حالاها باهاش کار داریم.

در IP دهی اولیه به اینترفیس های یک روتر ، ما در جدول مسیریابی، فقط آی پی اینترفیس هایی که به صورت مستقیم به روتر وصل شده اند را داریم. در این جدول آنها را با نماد C مشخص می کند که حرف اول connected می باشد.

به تصویر زیر دقت کنید:

همانطور که در تصویر مشاهده می کنید، من اینترفیس fastethenet روتر با شماره R1 را آی پی 192.168.10.0 داده ام و به یک سوئیچ وصل کرده ام. و اینترفیس سریال آن را آی پی 10.10.10.1 داده ام و به روتر R2 وصل کرده ام. که در Routing table هر دو را با C مشخص کرده است که یعنی مستقیما به روتر متصل اند.

حال با هم می خواهیم یک سناریو را بررسی کنیم و روتینگ تیبل هر کدام را ببینیم.به تصویر زیر دقت کنید.

خب ، طبق آموخته هایمان تا این لحظه ، باید بتوانید تصویر بالا را در GNS کشیده و روترها را به همان صورت کانفیگ کنید.(دقیقا با همان آی پی آدرس های داده شده اینترفیس های روترها را کانفیگ کنید)

حال اگر در هر کدام از روتر ها دستور show ip route را بزنید، باید بتوانید IP اینترفیس های متصل به روتر را در Routing table آن ببینید. اگر نمی بینید یکجای کار را اشتباه کرده اید، دوباره بررسی کنید.

روش های مسیریابی روترها

روش های مسیریابی روترها به دو روش Static و Dynamic دسته بندی می شوند.

روش استاتیک - Static

این روش ، یک روش کاملا غیرهوشمند به حساب می آید، که عمل روتینگ رو فقط در قبال ترافیک هایی انجام میدهد که ما مقصد و مسیر دسترسی به آن مقصد را برای روتر ، تعریف کرده باشیم.

در این روش ما باید به صورت استاتیک برای هر روتر جداگانه تعریف کنیم که بعنوان مثال اگر کسی با آی پیی که در جدول روتینگ نبود کار داشت، از کدام پورت سریال خارج شو تا به مقصد برسی.

حالا چه جور پیاده سازی میشه؟ عرض می کنم خدمتتون.

نحوه پیاده سازی روش Static بر روی روتر

در همون سناریو بالا که تصویرش رو دیدید. من می خوام آی پی fastethernet 0/0 روتر R2 رو به روتر R1 معرفی کنم.ببینید:

Router-1(config)#ip route 172.16.0.0 255.255.0.0 serial 0/0

همانطور که می بینید من در روتر اول گفتم اگر بسته ای آمد که با آی پی 172.16.0.0 کار داشت، تو آنرا از سریال 0/0 ات خارج کن ، چرا که آن آی پی در روتر دوم وجود دارد که به سریال 0/0  تو وصل است.

که البته می توانیم به جای اینکه سریال بدهیم آی پی اینترفیس سریال روتر مقابل را بدهیم . یعنی به این صورت عمل کنیم.

Router-1(config)#ip route 172.16.0.0 255.255.0.0 10.10.10.2

من بقیه آی پی ها رو هم به همین صورت به باقی روتر ها معرفی کردم. حالا از سه تا روتری که در GNS ،طبق سناریو بالا تعریف کردم دستور show ip route گرفتم. تصاویر زیر به دست آمد.

برای روتر اول:

 

برای روتر دوم :

 

برای روتر سوم:

خب.. الان اگر مثلا آی پی 172.16.0.1 را در روتر اول ping  کنیم، باید جواب بدهد. از این طریق می توان فهمید که آیا روتر ها همدیگر رو به خوبی می بینند یا خیر.

اگر دقت کنید در سه تصویر آی پی هایی اضافه شده که، اون هارو با حرف "S" در روتینگ تیبل مشخص کرده است.اینها رو من به صورت دستی به روترها داده ام تا اون هارو با اینترفیس های روتر های کنار دستیشان آشنا کنم.

بعنوان مثال اگر ترافیکی از روتر اول بیاید و با آی پی 172.16.0.1 کار داشته باشد. دیگر روتر اول می داند که این آی پی در روتر دوم قرار دارد و آن ترافیک را از اینترفیس سریال 0/0 خود خارج می کند تا به دست روتر دو برسد.

در حین اجرای کار ممکن است هزاران مشکل برای شما پیش بیاید که من اینجا نگفته باشم. مثلا من وقتی دو تا روتر را از طریق اینترفیس سریال به هم وصل می کردم ، بعد از سپری شدن چند ثانیه line protocol اینترفیس down می شد. اینقدر گشتم تا فهمیدم IOS ام مشکل دارد. با تعویض IOS مشکلم حل شد. یا موقعی که دارید دستور می نویسید ممکن است دستور را از شما قبول نکند. اشکالی ندارد شما در پایان هر درس سوالاتی که مرتبط با آن درس است بپرسید من تا آنجا که بتوانم راهنمایی می کنم.

دقیقا عین  آموزش من در رابطه با روتینگ تیبل، به صورت انگلیسی در اینجا وجود دارد . من لینک اون رو هم قرار میدهم شاید حاوی نکته ای باشد که من نگفته باشم و به درد شما بخورد.

خب ... مبحث دیگری که امروز می خواهیم راجع بهش بحث کنیم، Administrative Distance نام دارد.

 

Administrative Distance

منبعی که بر روی کلمه Administrative distance قرار دادم ، برای ویکی پدیاست . درصورتی که در اینجا خود سایت سیسکو به صورت کامل تری توضیح داده. ولی گاهی توضیحات مختصر و مفید ، خیلی امریادگیری رو تسریع می کنه تا توضیحات جامع و کامل.

به هرحال . برای اتصال روترها به یکدیگر ما از روتینگ پروتکل ها استفاده می کنیم. که حالا یا استاتیک هست که به همون صورتی هست که در بالا گفته شد و یا داینامیک هست که هنوز نگفتیم.

داینامیک ، روتینگ پروتکل های فراوانی دارد مثل RIP و IGRP و OSPF و ... که به مرور همه آنها را تک تک بررسی می کنیم.

اما نکته ای که در اینجا می خواهم بگم این است که ممکن است ما دو روتر را به هم متصل کرده باشیم و برای اتصال  دو روتر به یکدیگر هم استاتیک نوشته باشیم هم یک روتینگ پروتکل داینامیک مثل RIP. حالا روتر از کجا بفهمد که از کدام روش استفاده کند؟ بسته ای که با روتر دوم کار دارد را به روش استاتیک روت کند یا داینامیک؟

Administrative Distance در یک کلام اولویت روتینگ پروتکل ها نسبت به یکدیگر است.

جهت اینکار یک عددی را به هر روتینگ پروتکل اختصاص داده است که این عدد بین 0 تا 255 است.

هر چه این عدد کوچکتر باشد اولویت آن روتینگ پروتکل بالاتر است.

برای مثال Administrative distance برای اینترفیس هایی که مستفیما متصل هستند را 0 قرار داده که و همینطور برای استاتیک را 1 قرار داده تا اولیتش از همه بیشتر باشد.اگر به سایت سیسکو بروید ، Administrative Distance تک تک روتینگ پروتکل ها را میتوانید ببینید.

اما چطور می توان Administrative Distance تعریف کرد؟

تا اینجا ما فقط روش استاتیک را خواندیم و می خواهیم برای همان Administrative Distance تعریف کنیم.

جهت این کار کافی است به صورت زیر عمل کنیم.

Router-1(config)#ip route 172.16.0.0 255.255.0.0 serial 0/0 130

همانطور که می بینید من در انتهای دستور عدد 130 را وارد کردم که این یعنی مقدار پیش فرض را که 1 است به 130 تغییر بده تا اولیتش کاهش یابد.

اصلا ما می تونیم با استفاده از کلمه کلیدی permanent که یعنی دائمی ، به روتر بگیم که شما کلا برای اتصال این دو روتر به هم از همین روش استفاده کن و هزار تا روش دیگه هم براش تعریف شد ، شما فقط از همین استفاده کن.(حالا چرا روش های دیگه تعریف می شود؟ یک جورایی برای پشتیبان است. یعنی اگر این روش به هر دلیل از بین رفت. از یک روش دیگر استفاده کن برای روت کردن بسته ها)

به این صورت تعریف می شود:

Router-1(config)#ip route 172.16.0.0 255.255.0.0 serial 0/0 permanent

یک نکته دیگر هم بگویم و جلسه امروز تمام.

Default Route

اگر ترافیکی بیاید و با مسیری کار داشته باشد  که در جدول مسیریابی ما نباشد. درجا بسته دراپ می شود و از بین می رود. اما می توانیم یک مسیر پیش فرض ، برای بسته هایی که مقصدشان درجدول مسیریابی ما نیست،تعریف کنیم.

از این به بعد ،اگر بسته ای بیاید و با مسیری کار داشته باشد که در جدول مسیریابی نباشد به مسیر پیش فرض هدایت می شود.

اما چگونه این کار را انجام دهیم؟

به این صورت:

Router-1(config)#ip route 0.0.0.0 0.0.0.0 serial 0/0

همانطور که می بینید ما به جای آی پی و سابنت مسک ،آی پی صفر قرار دادیم و بهش گفتیم که از سریال 0/0 بسته هایی که با آی پیی کار دارند که در جدول مسیریابی ما نیست خارج کن. 

خب . بحث امروز تمام شد. خسته نباشید. جلسه بعد راجع به Dynamic Routing Protocol صحبت می کنیم.